İstif, eşya veya başka nesnelerin düzgün bir biçimde üst üste konulmasıyla oluşan yığındır. İstifçilik ise ileride bulunmayacağı veya pahalılaşacağı düşüncesiyle çok mal ve eşya yığma halidir. Piyasa ve kapital olarak da stokçuluk anlamında da İstifçilik kullanılıyor.
İstif, kereste ve tahta benzeri ağaç ürünlerini kurutmak veya bekletmek amacı ile belirli düzenlerde üst üste dizme işi anlamına da geliyor.
***
Bu anlamları dışında ruhsal ve psikolojik olarak istifçilik hiçbir yararı ve önemi olmayan eşyaları atamama biriktirme ruh halini yansıtıyor.
Genelde, 20-30 yaşlardan itibaren istifçilik fark edilmeye üzerine düşülüp tedavi edilmediği takdirde de 40 yaş ve üzerinde önemli ve yaşamsal bir problem halini alıyor.
İstifçilik ne hallerde kendini gösteriyor?
* İstifçilik yapan kişinin yaşam alanında daralmalar başlıyor.
* İstifçi kişi, dağınıklığa dalıyor bir süre sonra da aradığını evde yada iş yerinde bulamaz hale geliyor. Hatta istifçi bir masa sahibi üç göz masada bile aradığını bulamıyor.
* İstifçi kişi yaşam alanını etkin kullanamıyor.
* İstifçiler ise son derece dağınık ve elinde kullanılacak alan bırakmayacak şekilde çok şey toplarlar. Bu nedenle bu davranış kendileri kadar birlikte yaşadığı kişiler içinde zorluk oluşturur.
* İstifçiler, kullanılmasa da hiçbir eşyasını atmaya kıyamazlar.
* Eşyalarını atmaya çalıştıklarında şiddetli ruhsal sıkıntı yaşarlar.
* Bu eşyaların ne kadarını tutacaklarını ve ne kadar sürede tutacakları konusunda karar vermede zorluk yaşarlar.
* Eşyaları atamamanın yarattığı zorluklar, çevrenin tepkisi nedeniyle stres yaşarlar.
* İstifçiler, insanların eşyalarına dokunduğuna ya da eşyanın kaybolacağına dair endişeler ve şüpheler duyarlar. Buna bağlı farklı olarak da duygular yaşarlar.
***
Sonuçta, istifçilik sosyal yaşamdan uzaklaşma, aile ve evlilik ilişkilerinde problemler yaşama, sağlıkla ilgili tehlikeler yaşama, oldukça dağınık davranmalarla kendini gösterir.
İstifçilik koleksiyonculuktan farklı olup her şeyi biriktirirken koleksiyoncular ilginç değerli ve nesnelerin özel koleksiyonlarını biriktirirler. Ancak, koleksiyonluk değeri olmamasına rağmen zamanla oluşan bir koleksiyon piyasası oluşabileceği için biriktirme düşüncesiyle ortaya çıkan koleksiyon oluşturma durumu da istifçilikle ilgili görülebilir. Ancak; bu halin kişinin hayat algısı, beklentisi ve biçimiyle ilgili olduğu göz ardı edilmemelidir.